Feb 19, 2014

μικροί Μαρουάν


ένας πιτσιρικάς μόνος με σακούλα το βιος του / λένε ότι διέσχιζε την έρημο μόνος του -το πίστεψα / τελικά ήταν ψέμα / απλώς χάθηκε λέει από την οικογένειά του -έμεινε λίγο πίσω / το πίστεψα κι αυτό / περισσότερο γιατί δεν ήθελα να είναι μόνος / έρημος μέσα στην έρημο πως να περπατήσεις / αλλά και πάλι / μόνο εκείνος ξέρει την ερημιά του / εκείνος ξέρει μια άλλη γεωγραφία όχι αυτή του εμείς κι ο κόσμος / πέρα από την έρημο είναι οι νάρκες / πέρα από τις νάρκες είναι ένα σπίτι / πέρα από το σπίτι είναι θάνατοι και αποχωρισμοί πάλι / πέρα από όλα είναι ο φόβος / πως έχουν την πυξίδα τυπωμένη πάνω στους ναυτικούς τους χάρτες; αυτό / οδηγός είναι ο φόβος.

όλο χανόμαστε / κι όλο ξεγελάμε τους άλλους / και καταπάνω μας έρχονται / άνθρωποι από το βυθό που κρατάνε ένα γράμμα στα δόντια / έχει παραλήπτη αλλά δεν έχει αποστολέα / αν χαθεί δεν επιστρέφεται πουθενά / γράφει μέσα επιθυμίες και πόθους όλα σε ιερογλυφικά / γι'αυτό δεν διαβάζεται / όχι για τα ιερογλυφικά / αυτά τα μάθαμε με τον καιρό / οι πόθοι είναι που δεν διαβάζονται / ακατανόητη γλώσσα / κι εγώ δεν έχω καταφέρει να σε πάρω από το χέρι / δεν σ'έχω πάει κάπου / δεν έχω καταφέρει να δω το φίλο να χάνεται μέσα στην ευτυχία του / κι ας είμαι μαζί του ακόμα / όλο στο ίδιο σαλόνι τριγυρνάμε / εκεί που μυρίζουν ματαίωση τα κάδρα μας και ναφθαλίνη τα ποτά μας / κλισέ ξέρω / άκου όμως τώρα / στο Φαρμακονήσι ακόμα ξεβγάζει ανθρώπους ο βυθός / με γράμματα στα δόντια και αλυσίδες στα μάτια / σπάμε με τα γράμματα, διαβάζουμε με τις αλυσίδες / ενώ θέλαμε το αντίθετο / όλο μιλάμε για το αλλού κι όλο χανόμαστε.

ένας φίλος μου'πε ότι το Φαρμακονήσι είναι ρήμα / κι η έρημος ρήμα είναι, λέει / από αυτά που δεν έχουμε μάθει να κλίνουμε / μόνο πρώτο ενικό μάθαμε να προφέρουμε στα περισσότερα ρήματα / τα άλλα πρόσωπα παπαγαλία μόνο / μια μέρα θα τους ξεγελάσουμε όλους / πρώτα εμείς / θα ξεγελαστούμε για τα καλά / τόσο καλά που θα χαθούμε / σαν πιτσιρικάδες στην έρημο θα γυρνάμε / αυτό ναι το μάθαμε / απλώς τότε θα το απολαμβάνουμε κιόλας / δεν θα ψάχνουμε κατεύθυνση

Feb 7, 2014

δεν είναι ήττα είναι φως

στην είδηση της καταδίκης 25 χρόνων του Τάσου Θεοφίλου
και στο χαμόγελό του


φιρί φιρί το πάτε, να βγούνε νέοι Μπελογιάννηδες
γιατί το σκότος χαλυβδώνει τους ανθρώπους
εκεί
     μαθαίνουν τη ζωή κορώνα γράμματα

στη δυνατή φωτιά και το μεγάλο ψύχος
εκεί δένεται το ατσάλι, είπε ο Οστρόφσκι

κάνετε πως δεν ακούτε, γιατί ακόμα νικάτε
ακόμα νικάτε

αλλά εμείς μπορούμε και γελάμε

ποιοι είμαστε οι εμείς και ποιοι εσείς θα μου πεις
απλό:

εσείς είσαστε όσοι νικάτε
εμείς είμαστε όσοι μπορούμε και γελάμε

όσο κι αν νικάτε