Δεν υπάρχουν πια λέξεις. Μόνο πρόκες. Ο τύπος των ήλων. Οι πραγματικοί εσταυρωμένοι. Και εικόνες πρόκες. Οι ήλοι του Τύπου. Εικόνες που σε σταυρώνουν κι εσένα. Που, μακάρι, να τις πάρει ο άνεμος. Να μη με στοιχειώνουν άλλο. Μια ντροπή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη σκυφτή.
Τραγικες στιγμες...
ReplyDeletemaria